Hawaii komt van een Franse organisatie, die blindgeleidehonden voor minderjarigen opleidt. Na de aanvraag moesten ze wachten op een goedkeuring van organisatie en kon hij op stage gaan voor een week. In die week heeft hij met de honden kunnen werken en hebben ze kunnen zien hoe Nicolas met zijn stok werkt. Na een akkoord van de organisatie komen ze thuis kijken of de omgeving geschikt is voor een blindgeleidehond. Hierna is hij opnieuw naar de organisatie mogen gaan voor een laatste stage, waar hij zijn eigen hond kreeg. De organisatie kies een geschikte hond, ze zijn dus niet voor het kiezen. Het doel van de stage is om te zien welke hond en persoon het beste bij elkaar passen. Nicolas heeft getraind met 3 honden en mocht op het einde van de stage kiezen welke hond hij het meest geschikt vond voor zichzelf, en dat was Hawaii. Uiteindelijk duurde het nog enkele maanden vooraleer Hawaii thuis was.

Nicolas is in juni een nieuwe procedure gestart omdat zijn hond ouder wordt. In februari zal zijn stage plaatsvinden. De samenwerking met een blindgeleidehond duurt ongeveer 6 tot 8 jaar. Normaal gaan de honden op een leeftijd van 2,5 jaar naar hun gebruiker maar Nicolas kreeg Hawaii pas op 3,5 jaar wat maakt dat Hawaii nu ouder dan de meeste werkende honden. Als Nicolas een nieuwe hond krijgt, kan hij kiezen of hij Hawaii wil houden of een familielid verder voor Hawaii gaat zorgen of vragen aan de organisatie om hem terug te nemen en aan iemand anders te geven die voor hem kan zorgen. Omdat Nicolas en Hawaii bijna altijd samen zijn, is Hawaii niet enkel een werkhond die Nicolas helpt maar ook een vriend, familie. Nicolas is er dus nog niet uit wat hij met Hawaii gaat doen, maar zijn eerste gevoel zegt van hem te houden als vriend, dan zal hij twee honden hebben om voor te zorgen.

De kosten van de zorgen voor hond worden niet gesubsidieerd in België. Hier is nog veel ruimte voor verbetering want als je bijvoorbeeld in Frankrijk een blindgeleidehond hebt, krijg je wel subsidies van de overheid. Dit is een grote hulp bij kosten van de dierenarts of voeding.

Een leven zonder hond is moeilijk in te beelden voor Nicolas omdat Hawaii hem veel comfort en gewoontes biedt. Een blindgeleidestok luistert niet naar commando's of brengt je niet naar de overkant van de straat, maar geeft je wel meer zelfstandigheid. Langs de ander kant brengt de hond je niet zomaar naar de Carrefour als je dat vraagt. De eigenaar moet nog steeds werken. De hele reden om een blindengeleidehond te hebben staat in de naam. Hij begeleidt je. Het staat letterlijk in de naam: ‘geleid’. Hij zorgt dat je niet zal botsen of dat je veilig kan oversteken. Nicolas is dus veel minder afhankelijk van medestudenten dan Abdellah.

Nicolas zou zeker een blindgeleidehond aanraden omdat het je leven een stuk makkelijker maakt. Langs de andere kant zou hij het niet aanraden omdat mensen in België er (nog) steeds gesloten over zijn. Ze maken het regelmatig mee dat ze niet toegelaten worden met Hawaii, ook al staat het in de wet. Er is nog steeds niet genoeg 'awareness'. In België kijken mensen je raar aan als je met een hond een winkel binnenwandelt, in Frankrijk zullen diezelfde mensen vragen of ze jou kunnen helpen. Het besef van dat het een blindgeleidehond is, is er in België niet. Nicolas geeft aan dat heel veel mensen nog steeds niet beseffen dat Hawaii een blindgeleidehond is terwijl Hawaii een harnas draagt en hij duidelijk slechtziend en blind met één oog is. In Frankrijk en Duitsland is dat veel bekender.

De kost een blindgeleidehond zit rond de 25 000€ in België en 50 000€ in Amerika. Gelukkig is dit geen kost die door de persoon met een visuele beperking zelf moet betaald worden, maar door de organisatie en de overheid.​